INTRO | D | F#m | G | A |
สถาDนะเริ่มบ่ชัดเจน
กลายเป็นของเล่นซี้นF#mเก่าที่เจ้าเริ่มเบื่อ
คั่นเป็นอาหGารกะเอิ้นว่าของเหลือ
เป็นเหยื่ออาชญากAรรมทางความฮู้สึก
บ่แม่นว่าDปึกที่ยอมได้สุอย่าง
ทั้งที่เป็นก้างขวางF#mทางของคนฮักกัน
กะย้อนว่าGฮักคำเดียวท่อนั้น
มาฮอดทางตัน.A..กะพอ.. สา
สถาGนะความฮักสองเฮา
ให้มันเป็นขี้F#mเถ่านับจากวันนี้
ให้ถิ่มไปGสาความฮู้สึกดีๆ
ที่เคยมีAให้กัน
บ่ฮักกะเซาเDถาะ (เซาเถาะ เซาเถาะ)
ไปต่อบ่ได้กะF#mพอซำนี้นั่นละ
อย่ามาแกGล้งเฮ็ดเป็นจกตา
คั่นว่าเมิดค่า ต่อใAจแล้ว
บ่ฮักกะเซาเDถาะ (เซาเถาะ) เซาสา
คั่นอยู่ต่อไปแล้วF#mบืนฝืนทนกะพอละ
ถ้าฮักกันGต่อแล้วมีแต่น้ำตา
จักฮักประสาAอีหยัง
คั่นบ่เห็นทาDงไปต่อ
INSTRU | Bm | Bm | A | A |
INSTRU | Bm | Bm | A | A |
INSTRU | G | G | F#m | F#m |
INSTRU | G | G | A | A |
สถาGนะความฮักสองเฮา
ให้มันเป็นขี้F#mเถ่านับจากวันนี้
ให้ถิ่มไปGสาความฮู้สึกดีๆ
ที่เคยมีAให้กัน ฮู้ว..
บ่ฮักกะเซาเDถาะ (เซาเถาะ เซาเถาะ)
ไปต่อบ่ได้กะF#mพอซำนี้นั่นละ
อย่ามาแกGล้งเฮ็ดเป็นจกตา
คั่นว่าเมิดค่า ต่อใAจแล้ว
บ่ฮักกะเซาเDถาะ (เซาเถาะ) เซาสา
คั่นอยู่ต่อไปแล้วF#mบืนฝืนทนกะพอละ
ถ้าฮักกันGต่อแล้วมีแต่น้ำตา
จักฮักประสาAอีหยัง.. โฮ้.. โฮ โฮ้..
บ่ฮักกะเซาเDถาะ (เซาเถาะ เซาเถาะ)
ไปต่อบ่ได้กะF#mพอซำนี้นั่นละ
อย่ามาแกGล้งเฮ็ดเป็นจกตา
คั่นว่าเมิดค่า ต่อใAจแล้ว
บ่ฮักกะเซาเDถาะ (เซาเถาะ) เซาสา
คั่นอยู่ต่อไปแล้วF#mบืนฝืนทนกะพอละ
ถ้าฮักกันGต่อแล้วมีแต่น้ำตา
จักฮักประสาAอีหยัง
คั่นบ่เห็นทางไปDต่อ..