INTRO | D | D | Bm | Bm |
INTRO | G | Em | A | A |
Dรู้..ว่ามันไม่สมควร
ที่ยังกวนหัวใGจเธอ
Emฉันขอโทษที
Dรัก..และยังคอยหวังดี
ทั้งที่ไม่Gมีสิทธิ์ Emเพราะความจริง
F#mเธอมีเGขา..คนBmนั้น..
เป็นคนที่สำGคัญกว่า.. A
มันน่าจะผิดที่เป็นอย่างDนี้
ที่มันยังรักเธอจนสุดBmหัวใจ
เมื่อรู้ว่าไม่Gมีทาง แต่ฉันก็ไม่Emตัดใจ
เหมือนคนไม่Aรู้ตัว
มันน่าจะถูกที่ใครบอกDไว้
ความรักมันทำให้Bmตาบอด
จนB7มองไม่เห็นความจGริง
ว่าฉันเป็นEmใคร ทำให้ไม่เAข้าใจ
ทำไมยังรักแDต่เธอ
Dรู้ควรจะหักห้ามใจ
หากทำได้ง่Gายดาย
Bmฉันก็คงไม่Aต้องสับEmสน.. อย่าF#mงนี้
จบๆ ไปเสียGดีกว่า A
มันน่าจะผิดที่เป็นอย่างDนี้
ที่มันยังรักเธอจนสุดBmหัวใจ
เมื่อรู้ว่าไม่Gมีทาง แต่ฉันก็ไม่Emตัดใจ
เหมือนคนไม่Aรู้ตัว
มันน่าจะถูกที่ใครบอกDไว้
ความรักมันทำให้Bmตาบอด
จนB7มองไม่เห็นความจGริง
ว่าฉันเป็นEmใคร ทำให้ไม่เAข้าใจ
ทำไมยังรักแต่เธอ
INSTRU | D | D | Bm | Bm |
INSTRU | G | Em | A | A |
มันน่าจะผิดที่เป็นอย่างDนี้
ที่มันยังรักเธอจนสุดBmหัวใจ
เมื่อรู้ว่าไม่Gมีทาง แต่ฉันก็ไม่Emตัดใจ
เหมือนคนไม่Aรู้ตัว
มันน่าจะถูกที่ใครบอกDไว้
ความรักมันทำให้Bmตาบอด
จนB7มองไม่เห็นความจGริง
ว่าฉันเป็นEmใคร ทำให้ไม่เAข้าใจ
ทำไมหมดทั้งGหัวใจ.. A
ยังรักคงแDต่เธอ..