INTRO | D | F#m | G | A |
INTRO | D | A/C# | G | A |
Dอยู่โง่ๆ กะดีแล้ว เป็นF#mหยังไปหาเรื่องใส่เจ้าของ
Bmเลือกฉลาดบ่ถืกป่อง บาดแGล้วมาฮ้องมAาไห้
เข้มแDข็งจักหน่อยแหน่เป็นหยัง เก่งF#mจังตอนรับบทนักสืบใหญ่
พอGฮู้ความจริงแล้วรับบ่ได้ ล้มเหAลวไปเบิดหัวใจ
ความBmจริงกะคือความจAริง ความจGริงเป็นสิ่งบ่ตDาย
ฮู้แล้วBmลบความจำบ่Aได้ ความจGริงบ่ตาย แต่คนที่Aฮู้สิตาย
นักสืบน้ำDตาเช็ดหัวเAข่า สมน้ำBmหน้าหัวเน่ามึงหAลาย
อยูG่ปึกๆ บ่เป็นสุดF#mท้าย ต้องEmกลายเป็นคนที่เAสียใจ
นักสืบน้ำDตาไหลย้Aอย ต้องBmได้ค่อยๆ บืนF#mตาย
แค่GสิหายใจยังF#mลำบากฮ่าย ย้อนEmรับความจริงบ่Aได้
ใจมันสิขาDดตาย.. A
Dอยู่โง่ๆ กะดีแล้ว ไปสะF#mเออะเบิ่งเขาฮักกันหลาย
Gเขาบ่ได้เปF#mลี่ยนไป Emเขาแค่ฮักคAนใหม่
ความBmจริงกะคือความจAริง ความจGริงเป็นสิ่งบ่ตDาย
ฮู้แล้วBmลบความจำบ่Aได้ ความจGริงบ่ตาย แต่คนที่Aฮู้สิตาย
นักสืบน้ำDตาเช็ดหัวเAข่า สมน้ำBmหน้าหัวเน่ามึงหAลาย
อยูG่ปึกๆ บ่เป็นสุดF#mท้าย ต้องEmกลายเป็นคนที่เAสียใจ
นักสืบน้ำDตาไหลย้Aอย ต้องBmได้ค่อยๆ บืนF#mตาย
แค่GสิหายใจยังF#mลำบากฮ่าย ย้อนEmรับความจริงบ่Aได้
ใจมันสิขาDดตาย..
INSTRU | D | F#m | G | A |
INSTRU | F#m Bm | G | A |
ความBmจริงกะคือความจAริง ความจGริงเป็นสิ่งบ่ตDาย
ฮู้แล้วBmลบความจำบ่Aได้ ความจGริงบ่ตาย แต่คนที่Aฮู้สิตาย
นักสืบน้ำDตาเช็ดหัวเAข่า สมน้ำBmหน้าหัวเน่ามึงหAลาย
อยูG่ปึกๆ บ่เป็นสุดF#mท้าย ต้องEmกลายเป็นคนที่เAสียใจ
นักสืบน้ำDตาไหลย้Aอย ต้องBmได้ค่อยๆ บืนF#mตาย
แค่GสิหายใจยังF#mลำบากฮ่าย ย้อนEmรับความจริงบ่Aได้
ใจมันสิขาDดตาย..
อยู่Gปึกๆ บ่เป็นสุดF#mท้าย ต้องEmกลายเป็นนักAสืบ..
น้ำตาเช็ดหัวเข่า..
OUTRO | G F#m | Em A | D |