INTRO | D7 | G |
ถึงยากCจนไม่มองคนเหยียนGเหยียด
ไม่รังแกรังD7เกียจคิดเบียดเบียนใจใGคร
มีCจนวัดใจคนไม่ไGด้จนแต่รวยน้ำD7ใจ
ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความGจน
INSTRU | C | G | D7 | G |
INSTRU | C | G | D7 | G |
ทรัพย์Gสินไม่มีสะสม
อยู่ในสังD7คมด้วยความสุขGขี
ปริญCญาฉันไม่เคยGมี
ความรู้พอD7ดีพออ่านออกเขียนไGด้
ไปทำงGานรับจ้างก็ทำจริง
ฉันทำทุกD7สิ่งยกเว้นประจบเจ้าGนาย
วัดCคนเค้าวันกันที่น้ำลGาย
ลาก่อนเจ้าD7นายฉันไม่ใช่ควายจนตGรอก
ไม่เคยใฝ่Emฝัน เป็นโตเป็นใCหญ่
ไม่มีปัจD7จัย ทั้งสี่ประกGาร
แค่สัตว์เลื้อยAmคลาน สองข้างBmถนน
เนื้อตัวยากAmจน แต่น้ำD7ใจยิ่งใหGญ่
ถึงยากCจนไม่มองคนเหยียนGเหยียด
ไม่รังแกรังD7เกียจคิดเบียดเบียนใจใGคร
มีCจนวัดใจคนไม่ไGด้จนแต่รวยน้ำD7ใจ
ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความGจน
คนจCน จนแต่รวยน้ำใGจ
ใครจะว่ายากD7จน คนจนผู้ยิ่งใGหญ่
คนCจน จนแต่รวยน้ำใGจ
ใครจะว่ายากD7จน คนจนผู้ยิ่งใGหญ่
INSTRU | C | G | D7 | G |
INSTRU | C | G | D7 | G |
มีชีGวิตย่อมมีความลำบาก
อดอดอยากD7อยากดังยาชูกำGลัง
ความหCวังแม้ว่ายังริบหGรี่
เพราะสังคมวัD7นนี้มันหางานการยGาก
ย่ำไGปสมัครไปไม่เลือกหน้า
ค่าจ้างราD7คา ไม่สำมะGคัญ
ลุยคCวันลุยท่อไอเGสีย
มีแต่ความอ่อนเพD7ลีย ยังดีกว่าเลียขาGกัน
ไม่เคยใฝ่Emฝัน เป็นโตเป็นใCหญ่
ไม่มีปัจD7จัย ทั้งสี่ประกGาร
แค่สัตว์เลื้อยAmคลาน สองข้างBmถนน
เนื้อตัวยากAmจน แต่น้ำD7ใจยิ่งใหGญ่
INSTRU | Em | C | D7 | G |
INSTRU | Am | Bm | Am D7 | G |
ปัจGจัยคือเครื่องบาดใจ
ศาสดาสอนD7ไว้ในพระไตรปิGฎก
ความจCริงที่คู่ควรหยิบGยก
ชำระความสกปD7รกในสังคมเมืองไGทย
จิตGใจแห่งความเป็นพุทธ
ใสบริสุD7ทธิ์นั้นคือจุดหGมาย
รวยCล้นกระทำตนเหลวไGหล
ไม่ใช่ผู้ยิ่งใD7หญ่เป็นแต่ผู้ยิ่งเGลว
ไม่เคยใฝ่Emฝันเป็นโตเป็นใCหญ่
ไม่มีปัจD7จัยทั้งสี่ประกGาร
แค่สัตว์เลื้อยAmคลานสองข้างBmถนน
เนื้อตัวยากAmจนแต่น้ำD7ใจยิ่งใหGญ่
ถึงยากCจนไม่มองคนเหยียนGเหยียด
ไม่รังแกรังD7เกียจคิดเบียดเบียนใจใGคร
มีCจนวัดใจคนไม่ไGด้ จนแต่รวยน้ำD7ใจ
ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความGจน
คนจCน จนแต่รวยน้ำใGจ
ใครจะว่ายากD7จน คนจนผู้ยิ่งใGหญ่
คนCจน จนแต่รวยน้ำใGจ
ใครจะว่ายากD7จน คนจนผู้ยิ่งใGหญ่
คนจCน จนแต่รวยน้ำใGจ
ใครจะว่ายากD7จน คนจนผู้ยิ่งใGหญ่
คนCจน จนแต่รวยน้ำใGจ
ใครจะว่ายากD7จน คนจนผู้ยิ่งใGหญ่