Em ว่าอ้อ เDอ้ย อ่อรัก
C รักDกันตรงไหน
Em ว่าอ้อ เDอ้ย อ่อรัก
C รักDกันอย่างEmไร..
INSTRU | Em D | C D |
INSTRU | Em D | C D | Em |
Em เขาบอกว่าขุนช้Dางอาภัพรัก..
C เลยใDช้เงินตรา
Em เลยได้ร่างกDายวันทองมา
C เพราะติดสินDบนบิดรมารดา
Em แล้วว่าขุนแDผนใช้หน้าตา
C ร่ายมนต์คาDถาให้หลงไหล
Em เมียหนึ่งเมียสDองก็ครองใจ
C ให้หลงใDหลที่รูปงาม
Em ตัวดำดังเงาะDป่าจิตใจงาม
C ยังซ่อนร่างกDายที่เป็นทอง
Em เขามีเอกDลักษณ์ที่น่าครอบครอง
C เลยได้ครอบคDรองใจมเหEmสี..
แต่ตัวCกู.. ไม่มีอะDไร..
มีแต่ความจริงEmใจ
มีแค่เพียงหัวใCจ.. ที่ซื่อตDรง
Em กูเพียงกวีเขียนบทกลอน
C กูใช้นามว่าสุนทรภู่
G เล่าคำว่ารักของตัวกู
D เป็นบทสวยหรูได้แค่นั้น
Em ไม่มีกายทองจะครองใจ
C ไม่มีคาถามัดใจกัน
G ไม่มีเงินตราให้เจ้านั้น
D มีแค่เพียงใจที่ซื่อตรง
Em ถ่ายทอดออกมาเป็นบทกลอน
C กลั่นกรองออกมาจากหัวใจ
G คำว่ารักที่เขียนไว้
D กลั่นมาจากใจของEmกวี
เท่าCนี้.. โอเDอ้ย.. โอ้ความEmรัก
ว่าออว่าCออ.. ออเDอ้ย.. โว..
INSTRU | Em | C | G | D |
INSTRU | Em | C | G | D |
แต่ตัวCกู.. ไม่มีอะDไร..
มีแต่ความจริงEmใจ
มีแค่เพียงหัวใCจ.. ที่ซื่อตDรง
Em กูเพียงกวีเขียนบทกลอน
C กูใช้นามว่าสุนทรภู่
G เล่าคำว่ารักของตัวกู
D เป็นบทสวยหรูได้แค่นั้น
Em ไม่มีกายทองจะครองใจ
C ไม่มีคาถามัดใจกัน
G ไม่มีเงินตราให้เจ้านั้น
D มีแค่เพียงใจที่ซื่อตรง
Em ถ่ายทอดออกมาเป็นบทกลอน
C กลั่นกรองออกมาจากหัวใจ
G คำว่ารักที่เขียนไว้
D กลั่นมาจากใจของEmกวี
เท่าCนี้.. โอเDอ้ย.. โอ้ความEmรัก
ว่าออว่าCออ.. ออเDอ้ย.. โว..
Em ถ่ายทอดออกมาเป็นบทกลอน
C กลั่นกรองออกมาจากหัวใจ
G คำว่ารักที่เขียนไว้
D กลั่นมาจากใจของEmกวี
เท่าCนี้.. โอเDอ้ย.. โอ้ความEmรัก
ว่าออว่าCออ.. ออเDอ้ย..
OUTRO | Em |