INTRO | D | A | Bm | G |
Dเดินทางมาตั้งไกลเดินมาโดยไม่มีใคร
Aฉันไม่คิดท้อแท้พูดกับตัวเองไม่เป็นไร
Bmฉันไม่สนไม่แคร์ว่าทางข้างหน้าจะเปนไง
Gได้แต่คิดและหวังว่าครอบครัวฉันต้องสบาย
Dต้องสร้างบ้านหลังใหญ่ให้พ่อแม่ฉันอยู่สบาย
Aต้องรีบจับรีบทำก่อนที่เวลานั้นมันจะสาย
Bmฉันนั้นรู้ตัวดีว่าที่ฉันทำนั้นมันไม่ง่าย
Gฉันจะทำต่อไปตราบใดที่ฉันยังหายใจ
Dฉันออกมาทำงานจากบ้านมาแสนไกล
Aมีท้อบ้างเหนื่อยบ้างแต่ฉันต้องว่าครอบครัวเอาไว้
Bmบ้างที่คิดถึงบ้านแต่เพื่อปากท้องครอบครัวไง
Gฉันสัญญาเอาไว้ว่าฉันกลับบ้านแม่ต้องสบาย
Dฉันมาอยู่เมือองกรุงบางทีเงินไม่พอใช้
Aเพราะกับข้าวมันแพงไม่เหมือนบ้านนอกของฉันไง
Bmบางเดือนกินมาม่าแล้วส่งเงินให้ครอบครัวไป
Gแต่ฉันก่ต้องทนเพื่อบ้านของฉันหลังใหญ่
INSTRU | D | A | Bm | G |
Dถ้าไม่ลงแรงให้จำไว้ไม่ได้ตัง
Aได้สู้เท่านั้นที่พาตัวฉันไปถึงฝัน
Bmคำคนดูถูกไม่ต้องไปสนช่างมัน
Gก็ฉันมันต้นทุนน้อยฉันเลยต้องสู้ต้องฝ่าฟัน
Dฉันต้องตื่นแต่เช้าเพื่อขับรถไปทำงาน
Aเหนื่อยแค่ไหนเดี๋ยวมันก็เป็นแค่เมื่อวาน
Bmจงจำเอาไว้จงอย่าเป็นคนที่เกียจคร้าน
Gจงจำเอาไว้เพื่อครอบครัวต้องทำงาน
Dอยากกลับบ้านแค่ไหนก่ทำได้แค่ปาดน้ำตา
Aฉันทำงานอย่างหนักครอบครัวฉันรอหน่อยน้า
Bmฉันทำงานได้ดีแล้วฉันจะไปหา
Gฉันอยากกลับจะตายแล้วกลับไปนอนที่บ้านนา
Dฉันนั้นคิดถึงจังพ่อจ๋าแม่จ๋า
Aถึงเวลาเลิกงานแล้วฉันจะรีบโทรหา
Bmฉันมาอยู่ที่นี่ฉันไม่มีเพื่อนหรอกหนา
Gเพราะฉันนั้นมันจนเลยไม่มีใครอยากเข้าหา
Dเพราะฉันนั้นมันจนเลยไกลบ้านไม่มีใคร
Aที่ฉันพอมีนั้นมันก่มีแค่ใจ
Bmเมื่อไหร่ที่ฉันสำเร็จอยากให้ลูกหลานได้จำเอาไว้
Gว่าที่ฉันทำมันโคตรมีความหมาย
Dให้ป้าข้างบ้านนั้นนั่งเหลือบตาดูไง
Aคนที่ชอบดูถูกว่าฉันนั้นไม่ทำอะไร
Bmบางทีลูกป้านั้นยังไปแว้นมอไซค์
Gพูดดูถูกคนอื่นไม่ดูตัวเองเลยหรือไง
INSTRU | D | A | Bm | G |
Dเดินทางมาตั้งไกลเดินมาโดยไม่มีใคร
Aฉันไม่คิดท้อแท้พูดกับตัวเองไม่เป็นไร
Bmฉันไม่สนไม่แคร์ว่าทางข้างหน้าจะเปนไง
Gได้แต่คิดและหวังว่าครอบครัวฉันต้องสบาย
Dต้องสร้างบ้านหลังใหญ่ให้พ่อแม่ฉันอยู่สบาย
Aต้องรีบจับรีบทำก่อนที่เวลานั้นมันจะสาย
Bmฉันนั้นรู้ตัวดีว่าที่ฉันทำนั้นมันไม่ง่าย
Gฉันจะทำต่อไปตราบใดที่ฉันยังหายใจ
Dฉันออกมาทำงานจากบ้านมาแสนไกล
Aมีท้อบ้างเหนื่อยบ้างแต่ฉันต้องว่าครอบครัวเอาไว้
Bmบ้างที่คิดถึงบ้านแต่เพื่อปากท้องครอบครัวไง
Gฉันสัญญาเอาไว้ว่าฉันกลับบ้านแม่ต้องสบาย
Dฉันมาอยู่เมือองกรุงบางทีเงินไม่พอใช้
Aเพราะกับข้าวมันแพงไม่เหมือนบ้านนอกของฉันไง
Bmบางเดือนกินมาม่าแล้วส่งเงินให้ครอบครัวไป
Gแต่ฉันก่ต้องทนเพื่อบ้านของฉันหลังใหญ่
OUTRO | D | A | Bm | G |