INTRO | Cm | Cm | Ab | Ab |
INTRO | Eb | Eb | G | G |
INTRO | Cm | Cm | Ab | Ab |
INTRO | Eb | Eb | G | G |
ฟ้ามืดครึ้มดูทะCmมึนมาแต่ไกล
ได้กลิ่นไอความโหดAbร้ายของพายุ
เหมือนติดอยู่กลางทะEbเล
ที่กำลังซัดเซไปไม่รู้ทิศทาGงใด
ความมืดมิดกลืนสิ้นCmแสงแห่งความหวัง
ล้มกี่ครั้งก็ต้องAbยืนลุกขึ้นใหม่
เปิดใจมองด้วยEbตา ให้ยังพอเห็นทาง
นำพาฉันไปแห่Gงนั้น
ชีCmวิตมืดมนและสับAbสนเกินทน
จะกี่คEbรั้งที่โดนปัญBbหา
ถั่งโถมเข้ามาต้องรับให้Fmได้
ตะเกียกตะกBbายเดินต่อไปให้ไGหว
ลมCmหายใจยังมี หนักแค่Abนี้ไม่ถึงตาย
ถ้าความหEbวังไม่พังทลาย
Bbมองทะลุพายุจะเห็นปลาFmยทาง
อีกฟาBbกถ้าอยากไปยืนตรงGนั้น
อย่ายอมแพ้ เพราะมาแค่ครึ่งทาง
INSTRU | Cm | Cm | Ab | Ab |
INSTRU | Eb | Eb | G | G |
โอ้ยCmน้อ คันแม่นใจประสงค์สร้าง
ไกลทางหย่างอย่าไปเAbกรง
บุ๋ป่าดงพงไพร
ย้อนว่าใจประสงค์Cmแล้ว เจ้าเอ๋ย
โอ้ยCmน้อ นำหาแก้วอยู่เมืองฟ้า
ผลาคนบ่ส่ำAbกัน แต่คนหมั่นสู้บ่เซา
แต่คนหมั่นสู้บ่Cmเซา
เอาแม่น้ำมากั้นไว้ กะบ่..Abอยู่..G
ฟ้ามืดครึ้มดูทะCmมึนมาแต่ไกล
ได้กลิ่นไอความโหดAbร้ายของพายุ
เหมือนติดอยู่กลางทะEbเล
ที่กำลังซัดเซไปไม่รู้ทิศทาGงใด
ความมืดมิดกลืนสิ้นCmแสงแห่งความหวัง
ล้มกี่ครั้งก็ต้องAbยืนลุกขึ้นใหม่
เปิดใจมองด้วยEbตา ให้ยังพอเห็นทาง
นำพาฉันไปแห่Gงนั้น
ชีCmวิตมืดมนและสับAbสนเกินทน
จะกี่คEbรั้งที่โดนปัญBbหา
ถั่งโถมเข้ามาต้องรับให้Fmได้
ตะเกียกตะกBbายเดินต่อไปให้ไGหว
ลมCmหายใจยังมี หนักแค่Abนี้ไม่ถึงตาย
ถ้าความหEbวังไม่พังทลาย
Bbมองทะลุพายุจะเห็นปลาFmยทาง
อีกฟาBbกถ้าอยากไปยืนตรงGนั้น
ชีCmวิตมืดมนและสับAbสนเกินทน
จะกี่คEbรั้งที่โดนปัญBbหา
ถั่งโถมเข้ามาต้องรับให้Fmได้
ตะเกียกตะกBbายเดินต่อไปให้ไGหว
ลมCmหายใจยังมี หนักแค่Abนี้ไม่ถึงตาย
ถ้าความหEbวังไม่พังทลาย
Bbมองทะลุพายุจะเห็นปลาFmยทาง
อีกฟาBbกถ้าอยากไปยืนตรงGนั้น
อย่ายอมแพ้ เพราะมาแค่ครึ่งทาง..
OUTRO | Cm | Cm | Ab | Ab |
OUTRO | Eb | Eb | G | G | Cm |