INTRO | G | C | Am | D |
INTRO | G | C | Am | D | Dsus4 D |
ภูGผาสีเทายอดสูงชัน มีเCรื่องมีราวกล่าวขาน
ทิวAmทัศน์ปลายดอยช่างสวยงาม
ยามตะDวันโผล่ขึ้นจากแผ่นพื้น Dsus4 D
ชายGสามคนมองไม่เหมือนกัน
ชายคนแCรกเพียงมองแต่ยอดผา
แต่ไม่Amคิดจะปืน ไม่ได้คิดจะเพียร จะเDดิน
ก็ใยต้องBmปืนป่Emาย ก็ใยต้องBmฝืน..เEmดิน
เมื่อดอกAmไม้บนทางเบื้องล่างยังงาม
ฉันก็แค่อDยากจะอยู่ตรงนี้
ก็ใยต้องBmฝืน..Emเดิน ก็ใยต้องBmฝืน..Emทน
ด้วยเหตุAmผลคนมี เหตุผลคนมี จะDพอ Dsus4 D
INSTRU | G | C | Am | D |
ไม่Gคิดจะเพียงแค่มอง ชายCสองลองเดินขึ้นยอดผา
Amหมายไปชมดอกไม้พนา แดนไDกลที่ใจใฝ่ฝัน
แต่เมื่อเGหลียวไปมองรอบกาย ทิวไCม้เรียงรายตามข้างทาง
ดอAmกไม้ลำธารช่างสวยงาม จึงDหยุดเดินชมหมู่ไม้
ปลายทางว่าสBmวย..งEmาม ที่ใครว่าBmสวย..กEmว่า
ก็คงไม่Amสวยไม่งาม กว่าที่เรายืนอยู่ตรงDนี้
ก็เลยไBmม่ไป..Emต่อ ก็เลยจะBmขอ..หEmยุด
ด้วยเหตุAmผลคนมี เหตุผลคนมี จะDพอ . . .
INSTRU | G | C | Am | D | ( 2 Times ) | D |
ชายGสามเดินตามที่ตั้งใจ
ขวากหCนามเรียงรายไม่อาจขวาง
เศษAmหินดินทรายระหว่างทาง ไม่Dอาจจะหยุดใจเดิน
ชายGสามจึงเดินถึงยอดผา
มองกCวาดสายตาไปแสนไกล
มองเAmห็นมุมมองที่ต่างไป ผืนDดินกว้างใหญ่เพียงนี่
และมองเห็นBmภู.. Emนึง จนถึงBmภู.. Emหนึ่ง
ตระหง่านAmสูงทะยานกว่าที่เรายืนอยู่เDดิม
ก็เลยต้องBmไป..Emต่อก็เลยไม่Bmขอ..Emหยุด
ด้วยเหตุAmผล คนมี เหตุผลคนมี ไDม่เคย.. จะCพอ..G